O zaletach inteligentnego domu przeczytasz w tym serwisie nie jeden artykuł. Smart home automatyzuje wiele codziennych czynności, może zmniejszyć nieco rachunki za prąd, chronić mienie przed włamaniem i zalaniem i wiele więcej. Gdy jednak nieświadomie wdrożysz samodzielnie lub za pomocą wykonawcy instalację inteligentnego domu u siebie, pojawia się ryzyko kiedy to inteligentny dom stanie się „kulą u nogi”. Spotkałem się z opiniami użytkowników inteligentnego domu, którzy wykupili komercyjny system znanej firmy i są szalenie niezadowoleni głównie z powodu błędnego działania niektórych urządzeń, które częściej sprawiają kłopoty niż poprawiają jakość życia.
Jakość komputerowej sieci WiFi w domu
Dobry zasięg sieci WiFi w domu to podstawa bezproblemowej pracy urządzeń smart home łączących się z wykorzystaniem WiFi. Tani ruter WiFi może nie sprostać całej instalacji smart domu. Ruter WiFi lub Punkt Dostępowy WiFi podłączony do rutera powinien obsługiwać wiele jednoczesnych urządzeń w ramach MIMO, tworzyć co najmniej dwie sieci WiFi – jedną dla komputerów i smartfonów, drugą dla urządzeń „Internetu Rzeczy (ang. skrót IoT)” – urządzeń, czujników smart home. Konieczne może być wykorzystanie funkcji „mesh”, tzw. siatki w celu zwiększenia zasięgu sieci WiFi. Jakkolwiek czujniki i inne urządzenia smart home w miarę możliwości lepiej podłączać do systemu za pomocą innego protokołu łączności niż WiFi. Polecam używanie najnowszych wersji takich protokołów jak Z-Wave (na czas pisania tego artykułu wersja 800), Thread.
Koszt wdrożenia i obsługi
Zakup instalacji inteligentnego domu w znanej firmie dostarczającej ich własne systemy smart home będzie wymagał poniesienia dużego wydatku. Do tego należy doliczyć koszty utrzymania i pomocy technicznej. Ale można również wdrożyć tani – jednocześnie bardzo dobry – system inteligentnego domu pod pewnymi warunkami. Po pierwsze samodzielnie wdrażasz taki system, więc powinieneś już posiadać pewne techniczne kompetencje. Nie musi to być trudne i skomplikowane, ale też nie będzie to zadanie dla „żółtodziobów”. W zależności od potrzeb i twojego domu na same urządzenia możesz wydać 1000 lub maksymalnie kilka tysięcy złotych. Centralkę możesz ściągnąć za darmo – Home Assistant albo OpenHAB i zainstalować na wybranym przez ciebie urządzeniu, np. Raspberry Pi za kilkaset złotych. Regularnie czytaj artykuły w serwisie Technologiewdomu.pl, aby pogłębić wiedzę.
Skomplikowanie instalacji inteligentnego domu
Wdrażanie i późniejsza obsługa będzie trudniejsza jeśli twoje urządzenia będą wykorzystywały wiele różnych protokołów łączności. Lepiej jest skupić się na dwóch, ewentualnie trzech formach łączności – WiFi (tam gdzie wymagane jest przesyłanie dużej ilości danych, np. TV, domofon), Z-Wave (czujniki). Standard „Matter” ułatwia integrację urządzeń o różnych systemach łączności i może być pomocny w razie potrzeby. Niektóre protokoły łączności jak np. Zigbee działają na tej samej częstotliwości co WiFi 2.4 GHz, co wpływa niekorzystnie na jakość działania WiFi.
Technologie w Domu
Bezpieczeństwo systemu IT
Same urządzenia inteligentnego domu „IoT”, np. czujniki czasami nie są zbyt bezpieczne i trzeba dodatkowo zadbać o bezpieczeństwo. Twoja sieć komputerowa, nie może zostać wykorzystana do działalności przestępczej. Włamanie się do twojej sieci to nie tylko kradzież poufnych informacji o domownikach, ale również wykorzystanie jej do kamuflażu do dalszych przestępstw. Nie chcesz mieć pobudki o 5h rano panów z Policji. Dlatego istotne jest zabezpieczenie domowej sieci komputerowej przy jednoczesnym wdrażaniu inteligentnego domu.
Smart home jak normalny dom
Inteligentny dom automatyzuje wiele procesów, zaświeca i gasi światło, zasuwa rolety o odpowiedniej porze i tak dalej. A co się stanie gdy centralka inteligentnego domu przestanie działać lub nie będzie dostępu do Internetu, lub WiFi się wyłączy? Twój smart home musi bezproblemowo działać kiedy wystąpią wyżej wspomniane wydarzenia. Brak Internetu nie może spowodować błędów i problemów w działaniu instalacji smart home. Ponadto bezproblemowe powinno być również włączanie i wyłączanie urządzeń offline, np. włączników światła, z którymi centralka potrafi sobie poradzić i „nie pogubić się” w działaniu.
